Śruta sojowa zaliczana jest do najbardziej cennych komponentów pod względem wartości biologicznej białka. Powinna być stosowana do produkcji mieszanek i koncentratów wysokobiałkowych dla zwierząt młodych oraz krów wysokomlecznych. Ze wszystkich śrut poekstrakcyjnych, te uzyskane z nasion soi charakteryzują się największą zawartością lizyny w białku ogólnym, co ma szczególne znaczenie w przypadku dawek opartych na kiszonce z kukurydzy. Jednak zawartość aminokwasów siarkowych w białku sojowym nie jest na optymalnym poziomie. Cechą charakterystyczną i wyróżniającą śrutę sojową spośród innych śrut jest znaczący udział białka jelitowego.
Dodatkowo najwyższa koncentracja energii i białka ogólnego sprawiają, że w początkowym okresie laktacji krowy wysokowydajnej śruta sojowa jako komponent dawki jest trudny do zastąpienia. Często spotykane są doniesienia, że w żywieniu krów mlecznych nie ma ograniczenia ilości śruty w dawce pokarmowej. Jedynym ograniczeniem powinien być bilans białka w dawce.
| Sucha masa | 89% |
| Białko ogólne | 46% |
| Tłuszcz surowy | 1,5% |
| Włókno surowe | 6% |
| Energia JPM | 1,05 |
| Energia MJ NEL | 7,6 |
